CZYTAJ WPIS
Pod koniec ubiegłego roku światło dzienne ujrzał dwupłytowy album, sygnowany nazwiskiem niezwykle utalentowanego klawiszowca – Piotra Skrzypczyka, o którym wspominałam Wam kilka lat temu przy okazji omawiania piosenek toruńskiego zespołu Half Light. Anonsowana płyta nosi intrygujący tytuł iClown, a jej siłą napędową są osoby z często bardzo odległych muzycznych…
CZYTAJ WPIS
Kilka miesięcy temu w jednym z muzycznych podcastów natknęłam się na inspirującą dyskusję odnośnie do najważniejszych płyt 1997 roku. Często powtarzającym się w powyższym kontekście tytułem był Homogenic – najbliższy mi, a chronologicznie trzeci studyjny album islandzkiej wokalistki Björk. Pragnę więc dzisiaj uczcić zeszłoroczny jubileusz ćwierćwiecza tej płyty i…
CZYTAJ WPIS
W tym roku obchodzimy jubileusz najbliższej mi płyty zespołu Czerwone Gitary. Pięćdziesiąt pięć lat temu bowiem światło dzienne ujrzał trzeci studyjny album grupy, zatytułowany niezbyt oryginalnie Czerwone Gitary 3. Roi się na nim od wielu kultowych przebojów, z których dla przykładu wymienię Takie ładne oczy oraz Dozwolone do lat…
CZYTAJ WPIS
Jednym z najciekawszych wydawnictw minionego roku, które swoją premierę miało u jego schyłku (dokładnie na początku grudnia) jest płyta zespołu 52UM, zatytułowana Goodbye Amsterdam. Niewtajemniczonym należy się errata odnośnie do wymowy nazwy zespołu, która poprawnie brzmi Szum.
Formację 52UM założyli – wokalista Konrad Januszek oraz nieżyjący od ponad czterech lat…
CZYTAJ WPIS
Kiedy podsumowywałam w swej głowie 2022 rok, nie mogłam pominąć milczeniem znakomitej płyty projektu Darek Dusza i Demony. Zapraszam więc Was dziś na mój subiektywny przelot przez najbliższe mi momenty tego albumu.
Mimo iż już kilkakrotnie na moim blogu pisałam o Darku Duszy, niewtajemniczonym przypomnę, że znany jest on choćby…
CZYTAJ WPIS
Z pewnością każdy meloman posiada w swojej kolekcji płyty, przesłuchane tak wiele razy, że wręcz może wyczytać z nich fragment własnego DNA. Dla mnie jednym z tego typu albumów jest Nieustanne tango, czyli drugie z kolei wydawnictwo zespołu Republika, które światło dzienne ujrzało w orwellowskim, a więc 1984 roku….
CZYTAJ WPIS
Płyta, o której dziś napiszę, kilka dni temu skończyła piętnaście lat. To spektakularny debiut poznańskiego zespołu Muchy, zatytułowany Terroromans. Uważam niniejszy album za ścieżkę dźwiękową mojego dorastania, choć poznałam go dopiero trzy lata od oficjalnej premiery.
Kiedy Terroromans ujrzał światło dzienne, stał się rychło niezwykle istotny dla osób skupionych wokół…
CZYTAJ WPIS
Mam wrażenie, że piosenki Alicji Majewskiej, do których muzykę skomponował Włodzimierz Korcz, towarzyszą mi od zawsze i jak żadne inne zdefiniowały moją wrażliwość na dźwięki. Kanoniczny duet w ostatnim czasie funkcjonuje jako trio, gdyż poszerzył się o znakomitego twórcę, głównie utożsamianego ze środowiskiem kabaretowym – Artura Andrusa. To jego…
CZYTAJ WPIS
Jakiś czas temu zaczęłam zawzięcie rozsmakowywać się w piosenkowym dorobku jednego z zespołów formatywnych dla tzw. Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej. Choć jego nazwa – Bielizna może nie zachęcać do dalszej eksploracji, warto porzucić konserwatywne uprzedzenia, bo żadna inna grupa w tym kraju tak sprawnie nie łączyła ciekawie przedstawionych historii zwykłych…
CZYTAJ WPIS
Zawsze, gdy robię w życiu coś po raz pierwszy, towarzyszy mi przyjemny dreszczyk emocji, ale i lekki stres. Tak jest i tym razem, gdyż w historii mojego bloga jeszcze nigdy nie pisałam o muzyce hip-hopowej. Na tyle jednak zawróciła mi w głowie twórczość młodego rapera – Kadeta Szewczyka, że…
Muzyka jest moją największą pasją, gdyż żyję nią jako słuchaczka, ale też wokalistka, wykonując przede wszystkim piosenkę literacką i poezję śpiewaną z własnym akompaniamentem fortepianowym. Cenię piękne i mądre teksty, zwłaszcza Młynarskiego, Osieckiej czy Kofty.