Muzyka jest moją największą pasją, gdyż żyję nią jako słuchaczka, ale też wokalistka, wykonując przede wszystkim piosenkę literacką i poezję śpiewaną z własnym akompaniamentem fortepianowym. Cenię piękne i mądre teksty, zwłaszcza Młynarskiego, Osieckiej czy Kofty.
CZYTAJ WPIS
W niniejszej recenzji zawieszę ucho na najbliższym mi albumie w historii polskiej fonografii. Przenieśmy się więc w czasie dokładnie 50 lat wstecz, do 1973 roku, kiedy powstała płyta zatytułowana wdzięcznie Anawa, nagrana przez Andrzeja Zauchę oraz zasygnalizowany w tytule albumu krakowski zespół.
Schyłek lat sześćdziesiątych i cała kolejna dekada…
CZYTAJ WPIS
W marcu obchodzimy zarówno rocznicę urodzin, jak i śmierci wielkiego mistrza słowa, autora, który ukształtował moją wrażliwość – Wojciecha Młynarskiego. Z tej okazji zapraszam Was na subiektywną wędrówkę po debiutanckiej płycie owego twórcy, zatytułowanej Wojciech Młynarski śpiewa swoje piosenki, która światło dzienne ujrzała w 1966 roku.
Recenzowane wydawnictwo to czternaście…
CZYTAJ WPIS
Niewielu współczesnym zespołom kibicuję tak mocno, jak warszawskiemu Afro Kolektywowi. Z radością przyjęłam więc wiadomość zarówno o powrocie grupy po kilku latach przerwy, jak i ukazaniu się jej najnowszego wydawnictwa. Owa płyta nosi tytuł Ostatnie słowo i ujrzała światło dzienne dokładnie tydzień temu. Mam nadzieję, że wbrew tytułowi zespół…
CZYTAJ WPIS
Być może ryzykownym krokiem jest tytułowanie płyty liczbą 404, która w nomenklaturze komputerowej oznacza error (błąd). Na tak wyszukany pomysł wpadł jednak zespół Widmoid, wypuszczając na światło dzienne epkę, czyli minialbum, zatytułowany właśnie 404. Teatralny mrok, jak również ekspresja i melodyjność wchodzących w skład całości pięciu piosenek na tyle…
CZYTAJ WPIS
Nareszcie przyszedł czas na moją recenzję albumu, który światło dzienne ujrzał w tym roku. Przedstawiam dziś wydawnictwo Tomasza Kudelskiego, zatytułowane Call the Distant. Składają się na nie w większości kompozycje instrumentalne i mogłyby one z powodzeniem stanowić ścieżkę dźwiękową trzymającego w napięciu filmu. Swoje partie wykonało tu mnóstwo muzyków…
CZYTAJ WPIS
Dawno nie opisywałam Wam ze swojej perspektywy spektaklu teatralnego, ale dziś okazja ku temu jest szczególna. Jeszcze przez kilka dni lutego (od jedenastego do czternastego) na deskach warszawskiego Teatru Ateneum można oglądać znakomite przedstawienie, zatytułowane Licencja na lirykę. To spektakl w reżyserii Jacka Bończyka, który de facto jest jego…